Hidden Figures เป็นหนังฟีลกู๊ดว่าด้วยเรื่องราวสามสาวสุดซี้ที่ได้ทำงานในองค์การนาซ่าแหล่งอุดมอัจฉริยะ ทว่าความเทพในการทำงานของพวกเธอถูก “สีผิว” เป็นกำแพงกั้นให้อดโชว์ศักยภาพที่ซ่อนอยู่อย่างเต็มที่

แต่ไม่ว่าอยู่ที่ไหน “เพชร” ก็ยังเป็น “เพชร” วันยังค่ำ ซึ่งแม้ว่ามันจะหมายความว่าพวกเธอต้องพยายามมากกว่าคนอื่นหลายเท่า แต่ผลของความอดทนและพยายามก็ให้ผลหอมหวานในบั้นปลาย

ดูแล้วนึกถึง The Help ที่มีเรื่องเหยียดผิวเป็นองค์ประกอบ ต่างกันตรงที่ Hidden Figures ไม่โฟกัสที่เรื่องสีผิวมากนัก คือไม่บด ไม่ขยี้ ไม่ยัดเยียด แต่เราก็สัมผัสได้ในทุกอณูของหนัง (ในยุคนั้นการเหยียวผิวรุนแรงมาก)

ชอบที่หนังเลือกนำเสนอในมุมสนุกสนานเฮฮาให้เราได้หัวเราะร่า แต่บางฉากก็ทำให้เราน้ำตาริน เช่น ฉากวีนแตกของนางเอกหลังถูกหัวหน้าเม้งเพราะเรื่องเข้าห้องน้ำ ซีนนี้ทรงพลังมาก

ที่ชอบมากๆอีกอย่างคือการขับเน้นเรื่องความพยายามและความทะเยอทะยานในแง่บวกของตัวละคร นักแสดงทุกคนเล่นเก่งและทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี ทั้งคนที่รับบทแคเทอรีนซึ่งเด่นมากๆ เจ๊ออกตีเวียที่รับบทโดโรที แต่ชอบความเป็นคนปากร้าย อารมณ์ดี และมุ่งมั่นของแมรี่ แจ็กสันมากที่สุด ที่อยากเป็นวิศวกรแต่สีผิวและเพศเป็นอุปสรรค เธอจึงต้องขวนขวายไปเรียนที่มหาวิทยาลัยชายล้วนและผิวขาว เธอพยายามทำทุกอย่างแม้จะต้องยื่นเรื่องต่อศาลก็ยอม ชอบประเด็น “คนแรก” มากๆ สะท้อนว่าแมรี่โคตรฉลาดและทำการบ้านมาดี ยกให้ประโยคนี้เป็น quote เด่นโดนใจเลย

I can’t change the color of my skin so I have no choice but to be the first.

ปกติจะจำประโยคภาษาอังกฤษยาวๆในหนังไม่ค่อยได้ แต่ประโยคนี้ติดในหัวเลย สะท้อนถึงความไม่ย่อท้อของคนคนหนึ่งได้ดีมาก และย้ำว่าทุกปัญหามีทางออก แบบออกประตูไม่ได้ก็ออกทางหน้าต่างสิวะ ถ้าหน้าต่างปิดตายก็ปีนออกทางหลังคาแม่งเลย ไรงี้

อีกอย่างที่ชอบคือชื่อไทย “ทีมเงาอัจฉริยะ” คำว่า “เงา” ในที่นี้ไม่ใช่การเป็นคนเบื้องหลังนัยว่าปิดทองหลังพระเท่านั้น แต่เรารู้สึกว่ามันยังสื่อถึง “ผิวสีดำ” ของตัวละครที่ถูกเหยียดอีกด้วย #ตบมือรัวๆให้คนคิดชื่อไทย