รถไฟฟ้ามาหานะเธอ หนังรักวันสงกรานต์
หนังรักประจำ #วันสงกรานต์
พอถึงเทศกาลนี้ทีไร ต้องคิดถึงหนังเรื่องนี้
กับคำว่า #หล่อทะลุแป้ง ของพระเอกทุกที
น่าจะเป็นหนังรักเรื่องเดียวนะ
ที่ใช้ช่วงวันหยุดสงกรานต์ เป็นช่วงเวลาเดทแสนหวานกัน
รถไฟฟ้ามาหานะเธอ (2552)
เรื่องราวของ “เหมยลี่” สาวหมวย พนักงานออฟฟิศวัย 30
กับ “ลุง” วิศวกรหล่อดูแลรถไฟฟ้า กะกลางคืน
“เวลา” สวนทางกันตลอด
แต่กลับบังเอิญเจอกันตลอด
จนความสัมพันธ์เริ่มสานต่อ
เฉพาะ…ในช่วงวันหยุดเทศกาล
.
ถึงจะตกหลุมรักกัน…
ถึงความสัมพันธ์จะเหมือนไปกันด้วยดี
.
แต่……
.
คนเราถ้าไม่มี “เวลา” จะเจอหน้ากัน
จะเรียกว่า “แฟน” ได้ยังไง ?
แน่ใจหรือว่า “แฟน”
มีไว้แค่ให้เรารู้ว่ามีคนที่รักและคิดถึง
.
คนเราถ้าไม่มีจะเจอหน้ากัน…จะเรียกว่า “แฟน” ได้ยังไง ?
แน่ใจหรือว่า…แฟน…มีไว้แค่ให้เรารู้ว่ามีคนที่รักและคิดถึง
ถ้าคนมันเหงา … ถึงจะรักใครซักคนแค่ไหนแต่เมื่อเหงาสุดขั้วหัวใจ นานวันไป
คำตอบสุดท้ายก็คงต้องหาใครคนใหม่ที่เติมเต็มความเหงาให้ได้…ยังงั้นหรือเปล่า
การรอคอย…ถ้าคอยอย่างไม่รู้อนาคต ไม่รู้ปลายทาง คาดเดาไม่ได้
ถ้าคนมันรัก…แล้วจะรอไหม…รอ…ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรคนนั้นจะปรากฏตัว
หรือเมื่อถึงวันที่ปรากฏตัว…จะมาในรูปแบบไหน…คนที่ยังคิดถึงกัน รักกัน…หรือลืมกันไปจนหมดแล้ว
คำถามบางคำถาม มีคำตอบได้มากมายหลายมุม…คงเพราะความรัก…ก้ไมต่างจากลูกบอลที่มีหลายด้าน
แม้แต่คำว่า “โรแมนติค” ถ้าพระเอกสุดเท่อย่าง “ลุง” ไม่เอามาตั้งคำถามว่า
“เดทครั้งแรกของเรา คือไปดูดาวด้วยกันตอนกลางวัน โรแมนติคมั้ย ?”
ถ้าไม่ใช่ “เคน ธีรเดช” ถาม…ก็คงไม่รู้สึกสงสัย
นึกอยากจูงมือใครซักคนไปดูดาวที่ท้องฟ้าจำลองด้วยกันซักครั้ง…
เพื่อพิสูจน์ว่า…มันจะโรแมนติคมั้ยนะ ?
ดู “รถไฟฟ้ามาหานะเธอ” รอบสอง แล้วปรากฏว่าประโยคที่ซึ้งที่สุดสำหรับตัวเองจากหนังเรื่องนี้คือ
…ถึงกล้องจะพัง…แต่เมโมรี่ยังอยู่…
รักหนังเรื่องนี้…ด้วยความน่ารักของหนังที่ทำให้ยิ้มได้อีกครั้ง แม้จะกลับมาดูซ้ำ
แม้มันจะไม่ใช่ “รัก”ที่ปรากฏในชีวิตของใครซักคนได้ง่าย ๆ แบบนี้ก็ตาม
แนว : โรแมนติก/คอมเมดี้ นักแสดง : ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์, ศิริน หอวัง, อังศุมาลิน สิรภัทรศักดิ์เมธา, ปาณิสรา พิมพ์ปรุ ผู้กำกับ : อดิสรณ์ ตรีสิริเกษม
วันที่เข้าฉาย : 15 ตุลาคม 2552
ค่ายหนัง : จีทีเอช