ดูหนังเรื่อง Jackie (ชอบชื่อไทย “หม้ายหมายเลขหนึ่ง” มาก) เป็นเดือนแล้วแต่เพิ่งอยากเวิ่นถึง

ก่อนดูหาข้อมูลเกี่ยวกับจอห์น เอฟ. เคนเนดีค่อนข้างเยอะ ทำให้รู้ที่มาที่ไปและปูมต่างๆในการลอบสังหารประธานาธิบดีเจ้าเสน่ห์ของอเมริกาคนนี้ (ว่ากันว่าเป็นทฤษฎีสมคบคิดของคนในรัฐบาล) เพราะในหนังแทบไม่ปูพื้นประเด็นนี้เลย ก็แหงแหละ นี่มันหนังเกี่ยวกับเมียนะยะ ไม่ใช่หนังชีวประวัติผัว 555 ดวกส์!

เนื้อหาหลักๆในเรื่องเล่าถึงชีวิตของแจ็กเกอลีน เคนเนดี หลังสามีถูกลอบสังหาร (ฉากลอบสังหารโหดจริงจัง ตอนจอห์นถูกระเบิดหัวกระจุยเธอก็นั่งอยู่ข้างๆ ตอนตะเกียกตะกายคลานไปเก็บเศษสมองของจอห์นคือบีบหัวใจมาก) เธอต้องรับมือกับความสูญเสียแบบสุดช็อกกะทันหัน ในขณะเดียวกันก็ต้องทำหน้าที่แม่ของลูกสองคนแม้หัวใจกำลังแหลกสลาย การต่อสู้ทางความคิดกับคนรอบกายเรื่องจัดงานศพให้สมเกียรติสามี ที่สำคัญคือการใช้ชีวิตในฐานะผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งซึ่งเคยดำรงตำแหน่ง “สตรีหมายเลขหนึ่งของโลก”

นาตาลี พอร์ตแมน รับบทแจ็กเกอลีน เคนเนดีได้ดีมาก ดีแบบไร้ที่ติ ทั้งท่าทาง จริตจะก้าน การเดิน ลักษณะการพูด ลองเปิดคลิปของแจ็กเกอลีนตัวจริงดูแล้ว นาตาลีแทบจะโขกตัวจริงออกมาเลยทีเดียว เธอคงทำการบ้านหนักมากก่อนรับบทนี้ ส่วนการแสดงออกทางสีหน้าและแววตานั้นก็โคตรเนี้ยบ กล้องก็จงใจโคลสอัปให้เห็นรายละเอียดบนใบหน้าหลายฉากเหลือเกิน ความเกร็งเครียดที่แสดงออกผ่านกล้ามเนื้อใบหน้า ความโศกเศร้าที่แม้ถูกผ้าดำคลุมยังทะลุออกมาให้เราสัมผัสได้ถึงความร้าวรานในแววตาเธอ

ชอบที่นาตาลีแสดงความแตกต่างระหว่างที่แจ็กเกอลีนต้องระวังตัวตลอดเวลาขณะอยู่หน้ากล้องในฐานะสตรีหมายเลขหนึ่งของโลก กับการอยู่หลังกล้องแบบเป็นตัวของตัวเองตอนถูกนักข่าวสัมภาษณ์สองต่อสองหลังเธอออกจากไวต์เฮาส์มาใช้ชีวิตเรียบง่ายแล้ว คือสองสถานะที่แตกต่างเธอก็เล่นเนียนไปอีก ถ้าไม่เทพจริงและไม่ผ่านการทำการบ้านมาอย่างดีไม่มีทางทำได้แบบนี้

ดู La la land แล้ว ยังไม่ได้ดู Elle, Loving และ Florence Foster แต่เห็นกระแสนักแสดงนำหญิงออสการ์เทมาทางเอ็มม่า สโตนจาก La la Land (ซึ่งเธอก็เล่นดีนะ ไว้จะเวิ่นถึงทีหลัง) ส่วนตัวเชียร์นาตาลี พอร์ตแมนสุดลิ่มทิ่มประตู แต่ก็นะ กรรมการออสการ์แม่งชอบตัดสินค้านสายตา (กู) ตลอดแหละ 55 ดวกส์!

ป.ล. ชั้นว์ดูเรื่องนี้ที่เอสเอฟเมญ่าเชียงใหม่นะยะ ถ่อไปดูไกลถึงโน่น 555