ดูหนัง A street cat named Bob จบแล้วอยากกอดแมวตัวเอง อยากเกาหัวเกาคางขยำพุงอีถุงเงินให้เต็มรัก ความรู้สึกต่อมาคืออยากซื้อหนังสือของน้องเหมียวบ๊อบมาอ่าน เพื่อเก็บตกในส่วนที่หนังพาเราไปไม่ถึง

เคยได้ยินมาว่าคนไม่ได้เลือกแมว แต่แมวเป็นฝ่ายเลือกเจ้าของ บ๊อบก็เข้าข่ายนั้น เพราะมันเป็นแมวจรจัดที่จับพลัดจับผลูเข้ามาสู่ชีวิตคนติดยาอย่างเจมส์ โบเว่นนักร้องเปิดหมวกข้างถนน แล้วเปลี่ยนชีวิตของเขาให้ดีขึ้น, บ๊อบทำให้เจมส์อยากเป็นคนที่ดีขึ้น

สำหรับเจมส์แล้ว บ๊อบเป็นยิ่งกว่าแมว มันคือผู้เยียวยา คือผู้นำทาง คือผู้มอบแสงสว่าง และคือผู้เติมเต็มชีวิตที่แหว่งวิ่นของเขาให้เต็มคน, จะว่าไปทั้งสองชีวิตต่างเติมเต็มซึ่งกันและกัน

เนื้อหาของหนังออกแนวเรื่อยๆ ไม่พีค ไม่จับใจจนลืมไม่ลง แต่ก็ไม่ถึงขั้นน่าเบื่อ มีฉากเรียกน้ำตาเป็นระยะด้วยนะเออ จุดเด่นอยู่ที่แมวแม้วแมวเลยจ้า น้องบ๊อบตัวจริงมาเล่นเองเลย (ข่าวว่ามีแมวสแตนด์อินด้วย 3-4 ตัว ไว้สลับเพื่อไม่ให้บ๊อบเหนื่อยเกินไป) นางน่ารักมาก ชอบเวลานางขี่คอเจมส์ไปทุกที่และท่า hi five นี่คือดีงาม พระเอกก็แคสมาดี ดูขี้ยาสมจริง หน้าตาก็หล่อ (หล่อกว่าเจมส์ตัวจริงอีก) แถมร้องเพลงเพราะอีกต่างหาก ตัวละครแวดล้อมอื่นๆก็โอเค ทำให้หนังดูมีอะไร ไม่ใช่สักแต่ว่ายัดเยียดประเด็นแมวกับคนเท่านั้น

ใครเคยติดยาอาจจะอินเป็นพิเศษ ใครเฉยๆกับแมวจะเอ็นดูบ๊อบจนอยากลองเลี้ยงน้องเหมียว แต่ถ้าใครรักแมวอยู่แล้วจะรักหนังเรื่องนี้, นี่คือหนังที่คนรักแมวและเลี้ยงแมวจะตกหลุมรัก

คุยกันตรงนี้เลยค่ะ