จริงๆไม่ใช่แฟนหนังของเควนติน ทารันติโน แต่ดูเรื่องไหนก็เสือกชอบซะงั้นกู ไม่ว่าจะเป็น Kill Bill ทั้งสองภาค, Pulp Fiction, Django Unchained หรืออย่างเรื่อง The hateful eight (ชอบชื่อไทย 8 พิโรธโกรธแล้วฆ่า) เป็นหนังที่พูดถึงเรื่องความยุติธรรม การเคารพกฎ และขื่อแปของบ้านเมืองที่ทำออกมาได้รุนแรงโคตรๆ และสกปรกเหี้ยๆ แต่สนุกขั้นสุดค่ะมึง

หนังพูดกันทั้งเรื่อง พล่ามกันน้ำไหลไฟดับท่ามกลางบรรยากาศไม่ไว้วางใจกันของคนจัญไรทั้ง 8 คน ในบ้านหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่กลางหิมะ คือช่วงแรกถึงกลางเรื่องเอื่อยๆชวนหาวหน่อยๆ แต่พอค่อนเรื่องเป็นต้นไป่พีคมาก นักแสดงแม่งก็เล่นใหญ่กันทุกคน

ชอบที่มันอยากฆ่าก็ฆ่า อยากยิงก็ยิง ขนาดผู้หญิงมันยังทั้งตบต่อยเตะถีบหน้าตาเฉย ไม่ลังเล ไม่มีอิดออด ไม่เวิ่นเว้อ ไม่มีปี่มีขลุ่ย ดูอยู่เพลินๆเดี๋ยวคนนั้นหน้ายุบ เดี๋ยวคนนี้สมองกระจุย อูย แซ่บ! #กูมันพวกชาชินกับความรุนแรงสินะ

สงสารเจนนิเฟอร์ เจสัน ลีห์ ชะนีหนึ่งเดียวในเรื่องมากสุด นางรองรับทุกความรุนแรง อุบาทว์ และโสโครกที่หนังเรื่องนี้สามารถประเคนให้ กูเข้าใจแล้ว่ว่าทำไมมึงได้เข้าชิงออสการ์ คือมึงสุดจริงๆค่ะ 555 ดวกส์!!!