The way he looks : “ความรัก” สวยงามเสมอ
แต่ขอโทษ บทหนังไม่ได้ฟูมฟายหรือยัดเยียดประเด็นเรียกร้องสิทธิเกย์, การค้นหาหรือปิดบังเพศสภาพของตัวละครเกย์ในเรื่องหรืออะไรเทือกนั้นให้คนดูรู้สึกอึดอัดเลยแม้แต่น้อย (แถมนำเสนอแบบไม่โฉ่งฉ่างทว่ามีชั้นเชิง)
หนังเปิดเรื่องด้วยความสัมพันธ์ฉันเพื่อนสนิทระหว่างจิโอวานีสาวน้อยน่ารักกับลีโอนาโดหนุ่มน้อยตาบอด ด้วยความที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ด้วยกันทำให้จีจี้คิดกับลีโอเกินเพื่อน แต่ลีโอกลับเฝ้ารอจูบแรกจากคนที่ใช่ กระทั่งวันหนึ่งกาเบรียลนักเรียนคนใหม่ได้ก้าวเข้ามาทำให้โลกอันมืดมนของลีโอสว่างไสว เขาเป็นคนเปิดโลกในมุมใหม่และเป็น “ครั้งแรก” ในหลายๆเรื่องของลีโอ เช่น ดูหนังครั้งแรก, แอบออกจากบ้านกลางดึกเพื่อไปดูดาวครั้งแรก, ปั่นจักรยานครั้งแรก, เต้นครั้งแรก, จูบแรก, รักแรก และอื่นๆ ขณะเดียวกันการมาของกาเบรียลก็ทำให้ความสัมพันธ์ของจีจี้กับลีโอคลอนแคลน ก่อนที่ทั้งสามจะได้ค่อยๆเรียนรู้และก้าวข้ามอะไรบางอย่างไปด้วยกัน
คนที่อยู่ในวัยเรียน โดยเฉพาะชั้นมัธยมน่าจะชอบและอินได้ไม่ยาก เพราะหนังนำเสนอชีวิตวัยเรียนของวัยรุ่นที่อยู่ในช่วงสับสน ค้นหาชีวิต อยากออกจากกรอบ อยากเป็นอิสระจากพ่อแม่ที่คอยบงการชีวิต ความสัมพันธ์ฉันเพื่อน การแอบรักเพื่อน และการแสดงออกของพลังฮอร์โมนวัยว้าวุ่น
นอกจากบทจะดีแล้ว ความดีงามอีกอย่างของหนังเรื่องนี้คือนักแสดงหน้าตาดีทุกคน เล่นก็เก่ง คนที่เล่นเป็นลีโอสวมบทคนตาบอดได้เป็นธรรมชาติเสียจนกูนึกว่าแม่งตาบอดจริงๆ ส่วนกาเบรียลหน้ามนคนหัวหยิกหยอยก็น่ารัก แสดงออกทางแววตาได้ดีมาก เวลาที่เขาแอบมองลีโอ ความหลงใหลที่สื่อออกมาทางแววตามันทำให้คนดูเชื่อว่าเขาชอบลีโอจริงๆ ด้านจีจี้ก็สวยสดใสสมวัยอยู่แล้ว
หนังเรื่องนี้ดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดพีค แต่ไม่น่าเบื่อ ไม่มีคำคมให้โคว้ตมาเล่าต่อ แต่กลับมีเสน่ห์เฉพาะตัวจนอยากเชียร์ให้ไปดู อย่างน้อยที่สุดหนังก็สะท้อนออกมาได้อย่างน่ารักว่า…
“ความรัก” เป็นสิ่งสวยงามเสมอไม่ว่ามันจะงอกเงยในหัวใจของ “ใคร” และใน “รูปแบบใด” ก็ตาม…
