‘โลกนี้มีอะไรบ้างที่ไม่หมดอายุ’
ตำรวจหนุ่มรหัส ‘622’ (ทาเคชิ คาเนชิโร่) ตั้งข้อสงสัย…
วันที่ 1 เมษายน คือวันที่ ‘เมย์’ แฟนสาวบอกเลิกกับ ‘622’

จากวันนั้นเขาเริ่มซื้อสับปะรดกระป๋อง (ของโปรดของเธอ)
ที่หมดอายุวันที่ 31 พฤษภาคม (วันเกิดของเขา) วันละ 1 กระป๋อง
ด้วยความตั้งใจว่าจะซื้อจนกว่าเธอจะกลับมา หรือจนกว่าจะ
ไม่มีสัปปะรดกระป๋องหมดอายุวันที่ 1 เดือน may ให้ซื้อ

…จวบจนเที่ยงคืนวันที่ 30 เมษายน เธอไม่กลับมา…

‘622’ เปิดสับปะรดกินทีละกระป๋อง ขณะนั้นเขาเริ่มคิดว่า…
หัวใจของเมย์ก็เหมือนสับปะรดกระป๋องคือ ‘มีวันหมดอายุ’

……………………………………………………………..
Chungking EXPress(1994) ภาพยนตร์จีนเรื่องแรกที่
เควนติน ทารันติโน่ เลือกไปจัดจำหน่ายในตลาดอเมริกา ผลงานของ
ผู้กำกับฯหว่อง คา ไวซึ่งกวาดรางวัลตุ๊กตาทองฮ่องกง ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
ปี 1994 สาจาผู้กำกับฯยอดเยี่ยม ตัดต่อยอมเยี่ยม และผู้แสดงนำหญิงยอดเยี่ยม (หวังเฟย)
พล้อตเรื่องของ Chungking Express เล่าได้ง่ายมากคือเป็นเรื่องของนายตำรวจคนหนึ่ง
หลงรักลูกจ้างร้านฟาสต์ฟู้ด และลูกจ้างร้านฟาสต์ฟู้ด(อีกคน) หลงรักตำรวจ(อีกคน)
ภาพยนตร์เรื่องนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวที่ตาลปัตรกันอยู่เช่นนี้มากมาย

………………………………………………………….
หลังจากอาเจียนสับปะรดกระป๋องออกมา ‘622’ ตั้งใจจะรักสาวคนแรกที่เขาเห็น
แล้วสาวในวิกผมทอง(หลินชิงเสีย) สวมแว่นกันแดด และใส่เสื้อกันฝนก็เดินเข้ามา

‘เราไม่รู้ว่า เมื่อไรฝนจะตก เมื่อไรแดดจะออก’ เธอให้คำอธิบาย

สาวผมทองเป็นเอเจนต์ค้ายาเสพติด และกำลังตามหาใครสักคนอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย
หลังจากดื่มกันจนร้านปิด ‘622’ พาสาวผมทองไปนอนพักที่โรงแรม เธอหลับสนิท
ราวกับอดนอนมาหลายวัน ฝ่าย ‘622’ ก็ดูโทรทัศน์จนรุ่งเช้าวันที่ 1 พฤษภาคม เป็น
วันเกิดของเขาเอง ‘622’ จากไปก่อนฟ้าสว่างโดยไม่ลืมถอดร้องเท้าให้เธอ พร้อม
เช็ดทำความสะอาดให้ด้วยเน็คไทของเขาเอง
เช้าวันนั้น 622 ไปวิ่งออกกำลังกายรอบสนามกีฬาด้วยความตั้งใจว่า จะทิ่งเพจเจอร์ที่
ไม่เคยมีใครเรียกหลังจากวิ่งเสร็จ แต่ก่อนที่เขาจะเดินลับจากไป เสียงเพจก็ดังขึ้น สาว
ผมทองเพื่อนในคืนเดียวของเขา ฝากข้อความมา ‘สุขสันต์วันเกิด’

‘ผมหวังว่าคำอวยพรของเธอ จะไม่มีวันหมดอายุ’
……………………………………………………………………
ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดที่ฮ่องกงมักตั้งชื่อด้วยคำว่า Express เสมอ ส่วน Chungking
ก็เป็นย่านเกสต์เฮ้าต์ที่รวมเอาคนต่างชาติมากมายอยู่ในละแวกนั้น จึงไม่แปลกว่า
นี่เป็นภาพยนตร์ที่สะท้อนอาการปะทะ ปนเปทางวัฒนธรรมของฮ่องกง ความสับสนอลหม่าน
ของผู้คน ความรู้สึกหวาดหวั่นในช่วงเวลาที่กำหนดการคืนถิ่นฮ่องกงสู่แผ่นดินจีนใกล้เข้ามา
โดยถ่ายทอดเป็นเรือ่งราวความรัก ความฝันของผู้คนเดินดินที่อยากจะขึ้นเครื่งอบิน
ไปให้พ้นจากเกาะเล็กๆแห่งนี้ แต่จะไปไหนได้ไกล ในเมื่อที่นี่คือ ‘บ้าน’
ภายใต้เหตุการณ์ปกติของผู้คนใน Chungking Express พฤติกรรมพื้น ๆ ของตัวละคร
กลับสะท้อนสภาพจิตใจที่ซับซ้อนจนไม่อาจอธิบายได้ด้วยเหตุผลพื้นฐาน ‘622’ ไม่ได้
ซื้อสับปะรดกระป๋องเพราะชอบ และเขาไม่ได้กินมันเพราะหิว เช่นเดียวกับ ‘สาวผมทอง’
ที่สวมแว่นกันแดดและเสื้อกันฝน นั่นก็ไม่ใช่เพราะแดดแรงและฝนตก

…………………………………………………………….

มีบางคนเชื่อว่า…โลกนี้คือ…ความสัมพันธ์
โลกนี้…คือความเชื่อว่า โลกมีอยู่
และเมื่อไม่มีความสัมพันธ์ นั่นก็ทำให้เราไม่มีตัวตน

ใครจะรู้ว่าวันที่ไม่มีใครบนโลกนี้เชื่อว่าเรามีตัวตนอยู่จริง
เราอาจหายตัวไปจากโลกนี้ก็ได้

ตำรวจรหัส’623′ (เหลียงเฉาเหว่ย) ซื้อสลัดฝากแฟนสาว ‘แอร์โฮสเตส’ จากร้านฟาสต์ฟู้ด
แห่งนี้ทุกวัน ‘ทำไมไม่ลองอย่างอื่นบ้างล่ะ’ เถ้าแก่ถามและยัดเยียดปลาทอดให้
วันรุ่งขึ้น ‘623’ สั่งปลาทอด ก่อนบ่น ‘เธอไม่ชอบสลัดก็ไม่บอก’ จู่ ๆ วันหนึ่ง ‘623’ เปลี่ยน
ไปสั่งกาแฟดำอย่างเดียว ‘ไม่ซื้ออะไรฝากแฟนแล้วหรือ’ เถ้าแก่ถาม
‘เธอไปแล้ว…เธอบอกว่าอยากเปลี่ยนรสชาติ’

‘623’ อยากมีแฟนเป็นแอร์โฮสเตส แต่ก็อกหัก ต่อมาเขาจับได้ว่าอาเฟย (หวังเฟย)
ลูกจ้างร้านฟาสต์ฟู้ดแห่งนี้แอบหลงรักเขา ‘623’ จึงนัดอาเฟยออกเดท แต่เขาก็เก้ออีกครั้ง…
อาเฟยไม่มา ‘623’ มารู้ภายหลังว่า…อาเฟยไปเป็นแอร์โฮสเตส…

…………………………………………………………………

ผู้คนใน Chungking EXpress คงจะมีชื่อกันทุกคน แต่พวกเขา
รู้จักกันในฐานะตำรวจสายตรวจรหัส 622 , 623 , เถ้าแก่ร้านฟาสต์ฟู๊ด
แอร์โฮสเตส ชื่อของพวกเขาไม่ได้รับการเรียกขาน ไม่มีความสำคัญพอจะถูกถาม
หรือต้องจดจำ และไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่รู้จักกัน พวกเขาล้วยแต่เป็นคนแปลกหน้า
ที่คุ้นเคยของกันและกัน พวกเขาเดินสวนกันตามสะพานลอย ข้ามถนน หัวไหล่ชนกันหน้าร้านค้า
เคยเห็นกันแว่บ ๆ อาจจะเคยได้ยินชื่อขงอีกคน แต่ความรู้จักผิวเผินเช่นนี้ เพียงแค่รู้จักสถานภาพ
ทางสังคมของกัน แต่ไร้ซึ่งความสัมพันธ์ใด ๆ

และนั่นคือเหตุผลว่าต่อให้สถานภาพทางสังคมชัดเจนเพียงใด
พวกเขาก็ยังรู้สึกขาด…

……………………………………………………………
อาเฟย สาวร่างเปรียว ทำงานร้านฟาสต์ฟู้ด แทน’เมย์’ ที่ลาออกไป
เธอเปิดเพลง California Dreaming ดังลั่นสนั่นเสมอทุกครั้งที่ ‘623’
ผ่านมาซื้อสลัด เธอจะวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ เช็ดพื้น เช็ดกระจก เก็บของ บางวันก็แค่ยินเกาหัว
เธอเคยชวน ‘623’ ไปแคลิฟอร์เนียด้วยกัน แต่เขาไม่ได้ตอบอะไร เมื่อได้โอกาสอาเฟยแอบ
ไปบ้านของ ‘623’ ขณะที่เขาไปทำงาน อาเฟยสนุกสนาน มีความสุข ทำความสะอาด
เตรียมของใช้ส่วนตัว สำรวจตู้เตียง เปลี่ยนน้ำตู้ปลา กระทั่งเปลี่ยนตุ๊กตาบนหัวเตียง มีอย
ู่ครั้งสองครั้งที่เธอยังเอิญเจอ’623′ กลับมาบ้านพอดี
ไม่ช้าไม่นาน ‘623’ ก็จับได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในบ้าน และเขาก็รู้ว่าใครเป็นต้นเหตุ
‘623’ ชวนอาเฟยออกเดท เธอไม่มา แต่ฝากจดหมายมาแทน ‘เธอไปแคลิฟอร์เนีย’ เถ้าแก่บอก

ในจดหมายเป็นตั๋วเครื่องบินที่เลอะเลือน วันและเวลาเดียวกันแต่เป็นปีถัดไป
‘623’ ไม่เข้าใจอะไรมากนัก อย่างไรก็ตามปีถัดมา ณ สถานที่เดิม วันเวลาเดิม อาเฟยในชุด
แอร์โฮสเตสก็กลับมา

โชคดี เธอได้พบ ‘623’ ผู้ซึ่งบัดนี้เลิกเป็นตำรวจแล้ว…
……………………………………………………………………
เราได้เห็นความพยายามของบรรดาผู้คนใน Chungking Express ที่แสวงหา
คำยืนยันว่า ‘ตัวฉัน’ นั้นมีจริง ‘622’ เช็คเพจทุกวันทั้งที่รู้ว่าไม่มีใครเรียก , หญิงผมทอง
ตามหาฝรั่งคนหนึ่งเพื่อฆ่าเขา แล้วเธอจะได้ทิ้งวิกผมทองนั้นเสีย , ‘623’ อยากมีแฟนเป็น
แอร์โฮสเตสสักคน และอาเฟย ลูกจ้างร้านฟาสต์ฟู้ดข้างทาง ที่หลงรักตำรวจในเครื่องแบบ
แต่เมื่อเขานัดเธอออกเดท เธอกลับหนีไปเป็นแอร์โฮสเตสสวมเครื่องแบบ ก่อนจะกลับมาหาเขา
อีกครั้ง แม้จะดูเพี้ยน ๆ แต่คนอย่างอาเฟยกลับดูจะมีความเป็นคนมากที่สุดในหนังเรื่องนี้

อย่าว่าแต่เธอเป็นตัวละครคนเดียวในเรื่องนี้ที่มีชื่อให้เรียก

…………………………………………………………………………
Chungking Express เป็นเรื่องราวของคนที่ต้องการมีสัมพภาพที่มั่นคงสักอย่าง
ท่ามกลางโลกที่เวิ้งว้าง ผู้คนที่ไม่รู้ ไม่แน่ใจว่าโลกนี้ยังตัวตนอยู่จริง ๆ

บางที ‘คำยืนยัน’ ใน Chungking Express อาจเป็น ‘ความรัก’

เพราะเมื่อมีใครบางคนรักเขา เมื่อเขาได้รักเธอ ถึงตอนนั้น…
มันก็ไม่สำคัญแล้วว่า เขาหรือเธอเป็นใคร

คุยกันตรงนี้เลยค่ะ