ใครบางคน…ที่เราเรียกว่า "เพื่อน"
หรืออาจเคยเผลอคิดว่าเป็น "เพื่อนสนิท"
หันหลังและค่อยๆเดินห่างจากเรา
ในวันที่เราหกล้มและตกต่ำที่สุด

ใครอีกคน…ที่เราเรียกว่า "เพื่อน"
แต่อาจห่างๆกันและเคยมองข้ามเขาไป
เดินเข้ามาด้วยความห่วงใย ยื่นมือฉุดให้เราลุกขึ้น
และอยู่เคียงข้าง ช่วยเหลือเราโดยไม่มีเงื่อนไข

ในวันที่ชีวิตแย่ที่สุด…เราอาจเสียใจ
ที่ต้องเสีย"เพื่อน"บางคนไป

แต่ควรดีใจ…ที่เวลาและสถานการณ์
ทำให้ความหมายของคำว่า "เพื่อน"ชัดเจนขึ้น
ดีใจ…ที่สถานการณ์ช่วยคัดกรอง
คนที่เราเรียกว่า"เพื่อน"

ให้เหลือคนที่เป็น "เพื่อนแท้"ที่สุด

ขอโทษ…ที่เคยมองข้าม
ขอบคุณ…ที่ไม่เคยทิ้งกัน

และ…ไม่เป็นไรนะ "เธอ"
คนที่เคยเผลอคิดว่าเป็น"เพื่อน"
เราต่างคนต่างไป…แบบนี้แหละ ดีแล้ว

คุยกันตรงนี้เลยค่ะ