::: ละลายเพราะละเลย :::

นานๆเจอกันทีจึงมีเรื่องอัปเดตในชีวิตสู่กันฟังมากมาย เราผลัดกันเล่า ผลัดกันระบาย ผลัดกันฟัง, นานแค่ไหนแล้วนะที่เราไม่ได้เปิดอกคุยกันแบบนี้

บางหัวข้อสนทนาเราได้ข้อสรุปว่า บ่อยครั้งที่เราให้ค่าเรื่องไร้สาระจนมันบ่อนทำลายหลายๆอย่าง (ฉันเป็นถี่) มีไม่น้อยที่เราติดกับดักที่ตัวเองขุดไว้ สุดท้ายก็ป่ายปีนขึ้นมาไม่ได้เพราะหลุมลึกเกินไป (เธอก็เป็น), เราต่างมีโจทย์ชีวิตให้แก้แตกต่างกัน

บางเรื่องเราควานหาคนผิดทั้งที่ไม่มีใครผิด เราแค่กอดทิฐิไว้กับตัวเองก็เท่านั้น บางอย่างเราก็ใส่ใจมันมากเกินไปจนเจ็บเจียนตาย ในขณะที่บางสถานการณ์เราก็เลือกที่จะปล่อยปละละเลยจนมันละลายไปกับเวลาที่ล่วงผ่าน, จนแทบไม่เหลือเศษซากอดีตที่เคยมี (ข้อนี้ฉันครองแชมป์)

#แค่แดกไอติมก็เวิ่นซะยาว #เล็งมุมนานจนเริ่มละลาย 555 ดวกส์!