::: หัดกอดตัวเองบ้าง :::

เป็นเรื่องธรรมดาของคนอ่อนไหวหัวใจอ่อนยวบอย่างเรา ที่จะถูกคนที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกคนอื่นดึงไปเป็นของเล่นเพื่อระบายหรือถมปมด้อยในใจเขา — ใช่, คนมีปมในใจเท่านั้นแหละที่จะล้อเล่นกับความจริงใจของคนอื่น

แน่นอนว่าเราควบคุมเขาไม่ได้ แต่ที่เราทำได้แน่ๆ (แม้จะยาก) คือการดูแลความรู้สึกตัวเองให้ดี ถอยออกมาในระยะที่เราจะไม่หลงและหลุดเข้าไปตกอยู่ในกับดักนั้นอีก แล้วกอดตัวเองให้แน่นๆ, อาจจะไม่อุ่นเท่าอ้อมกอดเขา แต่เชื่อเถอะว่าอ้อมแขนเรามันจะไม่มีวันทรยศเจ้าของมันหรอก

บางทีการถอดใจและถอยออกมาก่อนมันก็ไม่ได้หมายความว่าเราแพ้หรอกนะ แต่มันคือความกล้าหาญอย่างหนึ่ง กล้าที่จะอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง เพื่อที่จะไม่ต้องหลงกลหรือไหลตามเกมของใคร แล้วออกมายืนในพื้นที่ที่เป็นของเรา, อย่างแท้จริง

ถ้าเราเคารพและเห็นคุณค่าในตัวเองมากพอ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ทำร้ายเราไม่ได้, เราต้องรู้จักให้เกียรติหัวใจตัวเองบ้างสิ

ถ้าเขาเห็นว่าเราเป็นของเล่น ก็จงเป็นของเล่นราคาแพงที่เขาไม่มีปัญญาซื้อ (พลอย เฌอมาลย์บอกมา 555)

เธอทำได้ ลองดูนะ, ฉันก็กำลังพยายาม

เครดิตภาพ: เพจทำเรื่องเล่นให้เป็นเรื่องใหญ่