::: เมื่อคน (ที่เราคิดว่า) ดี คือคนที่เลวที่สุด :::

ทำใจล่วงหน้าก่อนเข้าโรงหนังแล้วว่า The hunger games: Mockingjay part 2 จะไม่สนุกเหมือน part 1 เพราะคนที่ไปดูมาก่อนต่างก็พูดไปในทิศทางเดียวกันว่าน่าจะขมวดให้จบในภาคที่แล้ว แต่ส่วนตัวแล้วรู้สึกสนุกเพลิดเพลินและไหลไปกับเนื้อเรื่องที่ดำเนินไปตลอดสองชั่วโมงกว่า (เรื่องรสนิยมในการดูหนังนี่แม่งขึ้นอยู่กับจริตส่วนตัวจริงๆนะ อย่าเชื่อใครจนกว่าจะได้ดูเอง, หนังดีคือหนังที่เราชอบ)

โดยรวมหนังยังทรงพลัง, CG ยังคงอลังการและเนียนตาสมพะยี่ห้อเกมล่าเกม, บางฉากก็เว่อร์วังค่าที่เป็นหนังแนวนี้ซึ่งเราก็ชอบที่มันเป็นแบบนี้แหละ, ตอนที่สัตว์กลายพันธุ์ออกมาอาละวาดเป็นช่วงที่อะดรีนาลีนหลั่งหนักมาก, ฉากที่ให้โหวตว่าจะจัดเกมล่าเกมอีกครั้งเพื่อเอาคืนนี่คือเหี้ยมาก, เจนลอว์ยังคงทำให้แคตนิสมีเสน่ห์และน่าเกรงขามเหมือนเดิมที่เพิ่มเติมคือความสวย, หนังยังคงเล่นประเด็นการเมืองต่อเนื่อง แถมขมวดจบได้สะใจกองเชียร์ ถ้าใครที่กำลังอินการเมืองบ้านเราตอนนี้เข้าไปดูน่าจะยิ่งเกลียดระบอบเผด็จการ และอยากเป็นแคตนิสเสียเอง (กูยังเผลอคิดว่าตัวเองเป็นเจนลอว์เลยค่ะ 555 ดวกส์!#อย่างน้อยก็เคยกินตับนิโคลัสฮอลท์นะยะ)

คุยกันตรงนี้เลยค่ะ